عنوان : ارزش عمل در راه خدا - فقر عمومي مردم در عصر پهلوي - شيطنت هاي گروهكها عليه
نوع : سخنراني
تاریخ شمسی : قبل از ظهر 24 خرداد 1359
تاریخ قمری : 1 شعبان 1400
جلد : 12
متن :
انقلاب
حضار: كاركنان جهاد سازندگي شهرستانها
بسم الله الرحمن الرحيم
ارزش والاي فعاليت در راه خدا
من از زحمتهاي طاقتفرساي شما آقايان مطلع شدم و همين طور زحمتهاي خواهرهايي كه آن بالا هستند. آنچه از دست من برمي آيد دعاست ، كه به همه شماخواهران و برادران دعا مي كنم . و اميد آن دارم كه همه در درگاه خداي تبارك و تعالي روسفيد باشيد و خدمتهاي شايان شما، كه با رنج و با فعاليتهاي زياد انجام گرفته ، منظورنظر خداي تبارك و تعالي و امام عصر - سلام الله عليه - باشد. آنچه اين زحمتها و رنجهارا آسان مي كند و تسليت به انسان مي دهد اين است كه اينها براي خداست . اگر كسي دررژيمهاي طاغوتي غير اسلامي - انساني فعاليت مي كرد، اين فعاليت ، فعاليت براي طاغوت بود، اگر در راه رفاه هم بود، آن رفاه بي ارزش بود؛ بلكه هر چه رفاه زيادتر بود،مسئوليت زيادتر بود. آنهايي كه سالهاي طولاني براي خدمت به طاغوت با اين ملت ماآن كردند كه همه مي دانيد زندگيهاشان بر فرض اينكه خيلي مرفه و طاغوتي بود، لكن هم در دنيا مارك طاغوتي و خيانت به جبهه هاشان زده شد و هم در پيشگاه خدا كه مي روندبه جزاي خودشان مي رسند. جزاي بعض اشخاص در اينجا اصلا امكان ندارد، مثل نصيري (1) و امثال اينها، كه هزاران خانه را بي صاحب كردند و هزاران پدرها را بي پسركردند و مادرها را بدون جوان ؛ اينها آخر امر، آنقدري كه بشر دستش مي رسد، اين استكه اين را بكشدش ؛ اما اين هزاران نفر را به كشتن داده يا كشته ، كشتن او كشتن يك نفر درمقابل يك نفر است ، نه در مقابل هزار نفر. اينها در آنجا، آنجايي كه دار جزا هست - اينجا دار جزا نيست - در آنجايي كه دار جزاست به حساب اينها رسيدگي مي شود.اعمال خودشان هر چه باشد پايبند خودشان هست ؛ يعني ، خود اين عملي كه در اينجا ازهر كس انجام مي گيرد، يك صورتي در آن عالم دارد؛ اگر عمل صالح باشد، يك صورت خوب در آنجا دارد و اگر عمل جنايتكارانه اي باشد، يك صورت بد در آنجادارد. و ما كه مي رويم در آنجا، مي رسيم به نتايج اعمال خودمان ، اينطور نيست كه مثل جريمه هاي اينجا باشد؛ ما اعمالمان در آنجا مجسم است ، خود اعمال و اعمالمان گاهي آتش است و گاهي بهشت است . آنهايي كه براي خدا عمل مي كنند، رنج مي برند،زحمت مي كشند، اينها اعمالشان در آنجا مجسم است و به آنها مي رسد؛ آنجا كه مي روند اولا در درگاه خدا با روي سفيد مي روند؛ با شرمساري وارد نمي شوند بر اولياي خدا و ثانيا مي روند دنبال آن اعمالي كه داشتند، كه در آنجا صورتهاي بسيار نيكو [دارد]كه ما اينجا تصورش را هم نمي توانيم بكنيم . نعمتهاي آخرت را اينجا هر چه درباره اش بگويند يك بحث دنيايي است ، هر چه صحبت بكنند از آنجا، بخواهند تشريح كنند آن را، يك بحث ناقص دنيايي است ؛ آنهايي كه بروند ان شاءالله مي فهمند چه هست .
و من اميدوارم كه اين زحمتهايي كه جوانهاي ما مي كشند، [پاداش ] اينها نظير[پاداش ]همان جوانهايي [باشد] كه در صدر اسلام زحمت مي كشيدند و دنبال اين نبودند كه از مردم به آنها يك مرحبايي گفته بشود، يا يك اجرتي بگيرند. گاهي همين لشكرهايي كه در صدر [اسلام ] بودند و آنطور زحمتها را مي كشيدند در تاريخ ثبت است كه گاهي اينقدر فقير بودند كه در حال جنگ ، شبانه روز با يك خرما زندگي مي كردند،گاهي از اين هم بدتر مي شد، كه يك خرما را اين آدم مي گذاشت دهنش ، همين كه احساس مي كرد شيريني را، از دهانش در مي آورد مي داد آن يكي ، آن هم به آن يكي ،آن به ديگري ، و هكذا؛ ولي خدمت كردند براي اسلام ، و اسلام را عظمت دادند وگسترش دادند و حالا رسيده است به ما، حالا نوبت ماهاست . پاسدارهاي ما، شما آقايان ، همه ، از اينكه مثلا در اينجا جبران نمي شود هيچ ابداافسرده نباشيد، خوب ، اعمالي كه براي خداست جبران ندارد، مگر آنكه خدا [پاداش ]بدهد. يك عمل صالحي كه براي خدا باشد همه اين دنيا هم جبران آن نيست . كوشش كنيد كه عملهايتان براي خدا باشد و وقتي كه آنجا مي رويد با دست پر رفته باشيد.
من اميدوارم كه شماها در اين خدمت بزرگي كه مي كنيد، هم برادرها و هم خواهرهادر آن حال رنج مي بينند، من اميدوارم كه تمام اينها در نامه اعمال شما در هر هفته يك دفعه خدمت امام زمان - سلام الله عليه - برسد و مشمول دعاي آن بزرگوار باشيد وهمه مان ان شاءالله باشيم و آخرش هم در محضر همه اوليا و در محضر خدا. اميدوارم كه همه شما در آنجا روسفيد باشيد؛ همان طور كه نهضت اسلامي را كوشش مي كنيد تاروسفيد باشد.
فقر و محروميت ملت در رژيم پهلوي
الان اين كشور مال خود شماهاست ؛ يك آقا بالاسر شماها نداريد كه از خارج آمده باشد و بخواهد به شما حكومت كند. در ظرف اين پنجاه سال همه ما در اسارت بوديم وهمه ديديد، البته هر كس به مقداري كه سنش زيادتر باشد زيادتر ديده است ، كه شماها ازآن روزي كه چشم باز كرديد و توانستيد يك مطلبي را بفهميد، شايد اولش قضيه سازمان امنيت بوده است . و من از اولي كه اين رژيم منحوس آمد روي كار، من همه اش را يادم هست ، شما نمي دانيد چه تلخيهايي از اين رژيم اين ملت شريف ما كشيده است . بانوان مابا چه زحمتها مواجه بودند؛ به اسم "تمدن "، به اسم "آزاد زنان آزاد مردان "، چه مصيبتهايي سر اين زنها آوردند، با چه شيطنت و قساوت . مامورهاي آن وقت اصلامنسلخ (2) شده بودند از انسانيت ؛ يك حيوان جنگلي ! بدتر از حيوان جنگلي ، حيوان جنگلي هم اينطور نمي كند. اينها از يك حيوان جنگلي بدتر بودند، نسبت به زنهاي محترمه ايران و مردها و جوانها، نسبت به همه ؛ روحانيون ، كاسبها، دانشگاهيها، همه ، چهكارها در زمان رضاخان شد، كه شما اكثرا يادتان نيست و چه كارها هم در زمان اين دومي شد، كه بسياري اش را همه تان يادتان هست . آن وقت مملكتي بود كه از ما نبود؛ يك نوكري اينجا گذاشته بودند - مثل اينكه حالا هم يك نوكري در عراق (3) گذاشتند. يك نوكري هم در مصر(4) دارند - يك نوكري گذاشته بودند و اين نوكر جلاد(5) همه چيزهاهم در دسترسش گذاشته بودند و او هم هر كاري مي خواست انجام مي داد. جيب آنها راپر مي كرد، و ملت ما را به فقر و فلاكت [مي برد]، حتي در خود تهران ، اين محله هاي جنوب شهر و اين "حلبي آباد"(6) و نمي دانم چي چي آباد و چي چي آبادها، كه زندگي شان را لابد مي دانيد، فضلا از آنهايي كه در خارج از تهران بودند. تمام ثروت اين ملت را به جيب امريكايي ها و انگليسها و زمان آن مردكه به انگليسها، بيشترش امريكايي ها و به روسها و به همه ، به جيب اينها كردند و جيبهاي آنها را پر كردند ومابقي اش را هم به جيب خودشان و دارو دسته خودشان كردند. كه حالا گاهي وقتهابعضي نقل مي كنند براي من از كاخهايي كه اينها دارند كه چه كاخهاي فلان و فلان هست و اين ملت بيچاره ضعيف ما را، از تمام مواهب اوليه زندگي [محروم كرده بودند]. آب -مثلا - در بعضي از نقاط ايران وجود ندارد! هنوز هم باز نتوانستند برايشان آب بياورند.من كه نجف بودم ، يكي از تاجرهاي خير كويت ، كه اهل ايران بود اصلا، مكرر هر سال مي آمد پيش من و مي گفت كه فلان ده - بعضي دهات طرف فارس ظاهرا بود - آنجاآبشان از آب باران است ! و اين چيزي كه درست كرده اند كه جمع بشود آب باران در آن گاهي وقتها يك فرسخ از آنها دور است ؛ زنها بايد يك فرسخ راه بروند، كوزه آب را پركنند بياورند براي بچه هايشان ، آن هم كوزه آب باران ! و در يك جايي درست كردهبودند كه مي گفت دارد خراب مي شود و شما اجازه بدهيد كه من بروم و از سهم امام كمك كنم و آنجا را درست كنم ؛ خوب ، ما هم اجازه مي داديم . وضع اينطور بود كه يك آب انباري در يك فرسخي - مثلا - بوده است ، يا درست كرده بودند، و اين بيچاره ها ازاينجا بايد بروند آنجا و آب بياورند. ديگر اسفالتي در كار نبود؛ نمي دانم طبيبي اصلا دركار نبود. لابد اين را شنيده ايد شما كه بعضي از جاها به واسطه كم آبي و بي طبيبي بچه شان وقتي چشمش [به هم ] مي چسبيد و مي خواستند باز كنند، با بول اين كار را مي كردند! اين مملكت "متمدن " ما بود كه بنا بود يك سال - دو سال ديگر برسد به ژاپن يا بشود مثل امريكا! اين مملكتي بود كه هي مي گفتند "تمدن بزرگ " و "دروازه تمدن بزرگ ". مردم بيچاره را اغفال كردند و همه چيزشان را دادند به خارجيها و از همه مواهبي كه ، چيزهايي كه در زندگاني نياز اول بشر است ، مثل طبيب ، مثل بيمارستان ، اينها را فاقد بودند؛ حتي درتهران ، اين بيچاره هايي كه در زاغه ها نشستند، براي من نقل مي كردند كه پنجاه تا شصت تا پله بايد بروند تا برسند به شير آب و آب براي خودشان تهيه كنند. اين مال آن زمان بود.آنها خوردند و بردند و مصيبتهايي براي مملكت ما به بار آوردند، كه تا سالهاي طولاني نمي شود جبرانش كرد. اگر همه ملت با هم دست بدهند، چندين سال طول مي كشد تاجبران بشود.
شيطنت ها براي دلسرد نمودن مردم از انقلاب
من اميدوارم كه همه ملت چنانكه از اول نهضت يك تحولي پيدا شده بود و بيدارشده بودند، حالا هم اين بيداري ان شاءالله محفوظ بماند و آن هوشياري باقي بماند و باهمان حال به پيش بروند، تا اينكه ان شاءالله اين كشور اصلاح بشود و اقتصاد اين مملكت درست بشود، احتياج ما به خارج از بين برود، و خودمان مستقلا و آزاد زندگي كنيم .
از اموري كه بايد من تنبه بدهم اين است كه بسيار اشخاص هستند كه افتادند توي بازار و توي دانشگاهها و توي كارگرها و همه قشرها و مردم را دارند سرد مي كنند از اين نهضتي كه كرده اند؛ هي به گوششان مي خوانند كه اين هم جمهوري اسلامي ! چه كرد؟كاري براي ما نكردند. مي خواهند مردم دلسرد بشوند و اگر يك مصيبتي پيش آمد ديگرهمراهي نكنند و حال آنكه شما كاري كرديد كه همه دنيا دارند مي گويند كه اين معجزه بوده است . همين يك كار را اگر شما كرده بوديد كه اين دزدها را، اين آدمخوارها را، اين خونخوارها را، اين آدمكشها را، از مملكت خودتان بيرون كرديد، همين كار از همه كارها بالاتر است . در صورتي كه اينطور نيست كه كاري نكرده باشند. الان همه جامشغول به كارهاي اساسي هستند؛ خانه سازي و پاكسازي ادارات و . . . . و شما هم كه يك خدمت بزرگي به عهده تان هست كه آن خدمت را داريد مي كنيد. همه قشرهاي ملت توجه داشته باشند كه اين شيطانهايي كه وسوسه مي كنند بيخ گوششان كه چه شد و چه شد، اينها دشمن اسلام هستند، اينها دشمن خود ملت هستند، اينها مي دانند چه شده است ، نه اينكه نمي دانند! از آن كه شده خيلي ترسيدند و مي ترسند از آن بدتر برايشان بشود و مي شود ان شاءالله . بايد گوش نكرد به اين حرفها. ما موظفيم كه عمل كنيم به آن چيزي كه خداي تبارك و تعالي فرموده است ؛ اگر نتيجه خوب حاصل شد، كه "الحمدلله " هم آخرت به ما رسيده ، هم دنيا و اگر ما نتوانستيم به نتيجه برسيم ، آخرت راداريم "الحمد لله " . . .
پانویس :
1- نعمت الله نصيري ، رئيس سازمان اطلاعات و امنيت كشور "ساواك ". 2- كنده ، جدا شده . 3- صدام حسين ، رئيس جمهور عراق .
4- محمد انور سادات ، رئيس جمهور مصر.
5- محمدرضا پهلوي .
6- بخشي از نواحي جنوب شهر تهران و محلات فقيرنشين كه ساكنان آن به علت نداشتن خانه و مسكن ، با تعبيه حلبهاي خالي روغن و امثال آن ، سرپناههايي براي خود مي ساختند. مجموعه اين سرپناهها به حلبي آباد مشهور شد.برخي شهرهاي ديگر نيز وضعي مشابه تهران داشته اند.
کوچکتر