لیله الرغایب
و بدان كه شب جمعه اول ماه رجب را ليلة الرغائب مي گويند و از براي آن عملي از حضرت رسول صلي الله عليه و آله وارد شده با فضيلت بسيار كه سيد در اقبال و علامه در اجازه بني زهره نقل كرده اند از جمله فضيلت او آن كه گناهان بسيار به سبب او آمرزيده شود و آن كه هر كه اين نماز را بگزارد چون شب اول قبر او شود حق تعالي بفرستد ثواب اين نماز را به سوي او به نيكوتر صورتي با روي گشاده و درخشان و زبان فصيح پس با وي گويد اي حبيب من بشارت باد تو را كه نجات يافتي از هر شدت و سختي گويد تو كيستي به خدا سوگند كه من رويي بهتر از روي تو نديدم و كلامي شيرين تر از كلام تو نشنيده ام و بويي بهتر از بوي تو نبوييدم گويد من ثواب آن نمازم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردي آمدم امشب به نزد تو تا حق تو را ادا كنم و مونس تنهايي تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دميده شود من سايه بر سر تو خواهم افكند در عرصه قيامت پس خوشحال باش كه خير از تو معدوم نخواهد شد هرگز و كيفيت آن چنان است كه روز پنجشنبه اول آن ماه را روزه مي داري چون شب جمعه داخل شود ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز مي گزاري هر دو ركعت به يك سلام و در هر ركعت از آن يك مرتبه حمد و سه مرتبه إنا أنزلناه و دوازده مرتبه قل هو الله أحد مي خواني و چون فارغ شدي از نماز هفتاد مرتبه مي گويي اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَ عَلَي آلِهِ پس به سجده مي روي و هفتاد مرتبه مي گويي
سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ
پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح
پس سر از سجده بر مي داري و هفتاد مرتبه مي گويي
رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْظَمُ
پروردگارا! مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من میدانى بگذر
تو خداى برتر و بزرگترى
پس باز به سجده مي روي و هفتاد مرتبه مي گويي سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ پس حاجت خود را مي طلبي كه إن شاء الله برآورده خواهد شد. و بدان نيز كه در ماه رجب زيارت حضرت امام رضا عليه السلام مندوب است و اختصاصي دارد چنانچه عمره در اين ماه فضيلت دارد و روايت شده كه تالي حج است در فضيلت و منقول است كه: جناب علي بن الحسين عليهما السلام معتمر شده بود در ماه رجب و شبانه روز نزد كعبه نماز مي خواند و پيوسته در سجده بود در شب و روز و اين ذكر از آن حضرت شنيده مي شد كه در سجده مي گفت
عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ
گناه از بنده‌ات بزرگ شده
پس بگذر گذشت از سوى تو زیبا باشد.