نهج البلاغه - نامه : 76 - به عبدالله بن عباس

76-  و من وصیة له ( علیه السلام ) لعبد الله بن العباس عند استخلافه إیاه على البصرة :
سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِکَ وَ مَجْلِسِکَ وَ حُکْمِکَ وَ إِیَّاکَ وَ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَیْرَةٌ مِنَ الشَّیْطَانِ وَ اعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَکَ مِنَ اللَّهِ یُبَاعِدُکَ مِنَ النَّارِ وَ مَا بَاعَدَکَ مِنَ اللَّهِ یُقَرِّبُکَ مِنَ النَّارِ .

توصیه ای است از آن حضرت (علیه السلام):

 به (عبدالله بن عباس) در موقع حاکم قرار دادن او بر بصره :با مردم با گشاده رویی در چهره و مجلس و حکم رفتار کن، و بپرهیز از غضب، زیرا غضب سبک سری و از اغواهای شیطان است، و بدان آنچه تو را به خدا نزدیک سازد، تو را از آتش دور می کند و آنچه تو را از خدا دور سازد، به آتش نزدیکت می کند.