نهج البلاغه - خطبه : 68 - شهادت محمد بن ابی بکر

68-  و من کلام له (علیه السلام) لما قلد محمد بن أبی بکر مصر فملکت علیه و قتل :
وَ قَدْ أَرَدْتُ تَوْلِیَةَ مِصْرَ هَاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ وَ لَوْ وَلَّیْتُهُ إِیَّاهَا لَمَّا خَلَّى لَهُمُ الْعَرْصَةَ وَ لَا أَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ بِلَا ذَمٍّ لِمُحَمَّدِ بْنِ أَبِی بَکْرٍ فَلَقَدْ کَانَ إِلَیَّ حَبِیباً وَ کَانَ لِی رَبِیباً .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): سخنی است از آن هنگامی که مصر را به محمد بن ابی بکر واگذار فرمود و در مصر آشوبی برپا و محمد کشته شد.

من می خواستم ولایت مصر را به هاشم بن عتبه واگذار کنم. اگر او را والی مصر کرده بودم، میدان را بر دشمان کامجو خالی نمی کرد و فرصتی به آنان نمی داد سرزنشی بر محمد بن ابی بکر نیست. او محبوب من بود او را پرورده بودم.