نهج البلاغه - خطبه : 57 - توصیف مردی پلید

57-  و من کلام له (علیه السلام) فی صفة رجل مذموم ثم فی فضله هو (علیه السلام) .

أَمَّا إِنَّهُ سَیَظْهَرُ عَلَیْکُمْ بَعْدِی رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ مُنْدَحِقُ الْبَطْنِ یَأْکُلُ مَا یَجِدُ وَ یَطْلُبُ مَا لَا یَجِدُ فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ أَلَا وَ إِنَّهُ سَیَأْمُرُکُمْ بِسَبِّی وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِی فَإِنَّهُ لِی زَکَاةٌ وَ لَکُمْ نَجَاةٌ وَ أَمَّا الْبَرَاءَةُ فَلَا تَتَبَرَّءُوا مِنِّی فَإِنِّی وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ إِلَى الْإِیمَانِ وَ الْهِجْرَةِ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): سخنی است از آن حضرت در توصیف مردی پلید، سپس بیانی در فضیلت خود

پس از حمد و سپاس خداوندی، در میان شما پس از من مردی گلوگشاد و شکم برآمده ای قد علم خواهد کرد که هر چه را که پیدا کند خواهد خورد و هر چه را که پیدا نکند جستجو خواهد نمود. او را بکشید! و هرگز او را نخواهید کشت. او شما را به دشنام دادن بمن و بیزاری از من دستور خواهد داد (در صورت اجبار) بمن دشنام بدهید، زیرا دشنام به من، مرا پاک می کند و برای شما موجب رهائی است ولی اگر تبری و بیزاری از من را بر شما عرضه کند، از من تبری مجوئید، زیرا من بر فطرت پاک اسلام متولد شده ام و پیش از همه به ایمان و هجرت نائل گشته ام.