نهج البلاغه - حکمت : 366 - علم و عمل

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ الْعِلْمُ یَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ .

و فرمود: علم (طبیعتا) با عمل همراه است، پس هر کس علم به چیزی پیدا کرد، به آن معلوم عمل نمود. و علم به عمل دعوت می کند. اگر عمل آن را اجابت کرد، با آن خواهد بود وگرنه کوچ می کند و از صحنه وجود آدمی خارج می شود .