نهج البلاغه - حکمت : 361 - دستور دعا

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : إِذَا کَانَتْ لَکَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ حَاجَةٌ فَابْدَأْ بِمَسْأَلَةِ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِهِ ( صلى الله علیه وآله ) ثُمَّ سَلْ حَاجَتَکَ فَإِنَّ اللَّهَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ یُسْأَلَ حَاجَتَیْنِ فَیَقْضِیَ إِحْدَاهُمَا وَ یَمْنَعَ الْأُخْرَى .

و فرمود: هنگامی که حاجتی به پیشگاه خداوندی داری، نخسنت از خداوند صلاه (درود) به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را مسالت نما، سپس حاجت خود را از خدا سوال کن، زیرا خدا باکرامت تر از آنست که دو حاجت از او مسالت شود و یکی از آن دو را برآورد و دیگری را برنیاورد.