نهج البلاغه - خطبه : 30 - درباره کشته شدن عثمان

30-  و من کلام له (علیه السلام) فی معنى قتل عثمان و هو حکم له على عثمان و علیه و على الناس بما فعلوا و براءة له من دمه:
لَوْ أَمَرْتُ بِهِ لَکُنْتُ قَاتِلًا أَوْ نَهَیْتُ عَنْهُ لَکُنْتُ نَاصِراً غَیْرَ أَنَّ مَنْ نَصَرَهُ لَا یَسْتَطِیعُ أَنْ یَقُولَ خَذَلَهُ مَنْ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ وَ مَنْ خَذَلَهُ لَا یَسْتَطِیعُ أَنْ یَقُولَ نَصَرَهُ مَنْ هُوَ خَیْرٌ مِنِّی وَ أَنَا جَامِعٌ لَکُمْ أَمْرَهُ اسْتَأْثَرَ فَأَسَاءَ الْأَثَرَةَ وَ جَزِعْتُمْ فَأَسَأْتُمُ الْجَزَعَ وَ لِلَّهِ حُکْمٌ وَاقِعٌ فِی الْمُسْتَأْثِرِ وَ الْجَازِعِ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
 در معنای قتل عثمان در این سخن حکم بر له و علیه عثمان فرموده و مردم را در کاری که کردند محکوم نموده و برائت ذمه خود را از خون عثمان بیان می دارد:
 اگر من دستور کشتن عثمان را داده بودم، قاتل او من بودم و اگر از قتل او جلوگیری می کردم، یاورش بودم. ولی کسی که به یاری او برخاست نمی تواند بگوید:
 من بهتر از آن کسی بودم که او را رهایش ساخت و به مرگ سپرد. و کسی که او را رهایش ساخت نمی تواند بگوید:
 کسی که او را یاری نمود از من بهتر بود من وضع عثمان را در چند جمله مختصر برای شما جمع نموده و توضیح می دهم:
 او خویشاوندان خود را بر دیگر مسلمانان مقدم داشت و این یک تقدیم و ترجیح بدی بود. و شما داد و فریاد کردید و اضطراب به راه انداختید و در این داد و فریاد کار بدی مرتکب شدید.