حکمت : 266 - رسالت خبرنگار و مورّخ
ترجمه : علامه جعفری
266- وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ أَنْ یُعَرِّفَهُ الْإِیمَانَ فَقَالَ ( علیه السلام ) : إِذَا کَانَ الْغَدُ فَأْتِنِی حَتَّى أُخْبِرَکَ عَلَى أَسْمَاعِ النَّاسِ فَإِنْ نَسِیتَ مَقَالَتِی حَفِظَهَا عَلَیْکَ غَیْرُکَ فَإِنَّ الْکَلَامَ کَالشَّارِدَةِ یَنْقُفُهَا هَذَا وَ یُخْطِئُهَا هَذَا .
و قد ذکرنا ما أجابه به فیما تقدم من هذا الباب و هو قوله الإیمان على أربع شعب .
مردی از آن حضرت (علیه السلام) خواست که ایمان را به او معرفی فرماید، فرمود: اگر فردا شود، پاسخ تو را در میان مردم می گویم که آنان هم بشنوند، پس اگر تو سخن مرا فراموش کردی دیگران آن را برای تو هم حفظ می کنند، زیرا سخن مانند شکار در حال فرار است، یکی آن را می زند و دیگری در زدن آن خطا می کند. و ما پاسخ مشروح این سوال را در گذشته در این باب ذکر کردیم (الایمان علی اربع شعب) (ایمان بر چهار شعبه است) .