203- و من کلام له (علیه السلام) فی التزهید من الدنیا و الترغیب فی الآخرة : أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا الدُّنْیَا دَارُ مَجَازٍ وَ الْآخِرَةُ دَارُ قَرَارٍ فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّکُمْ لِمَقَرِّکُمْ وَ لَا تَهْتِکُوا أَسْتَارَکُمْ عِنْدَ مَنْ یَعْلَمُ أَسْرَارَکُمْ وَ أَخْرِجُوا مِنَ الدُّنْیَا قُلُوبَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا أَبْدَانُکُمْ فَفِیهَا اخْتُبِرْتُمْ وَ لِغَیْرِهَا خُلِقْتُمْ إِنَّ الْمَرْءَ إِذَا هَلَکَ قَالَ النَّاسُ مَا تَرَکَ وَ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ مَا قَدَّمَ لِلَّهِ آبَاؤُکُمْ فَقَدِّمُوا بَعْضاً یَکُنْ لَکُمْ قَرْضاً وَ لَا تُخْلِفُوا کُلًّا فَیَکُونَ فَرْضاً عَلَیْکُمْ .
خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در توصیه مردم به پارسایی و اعراض از دنیا و تشویق آنان به آخرت ای مردم،
جز این نیست که دنیا گذرگاهی است ناپایدار، و آخرت اقامتگاهی است برقرار. از گذرگاه خود بگیرید برای اقامتگاه پایدار. و پاره نکنید پرده های خود را در نزد خداوندی که اسرار شما را می داند. و دل های خود را از دنیا بیرون کنید پیش از آنکه بدن هایتان از دنیا خارج شود. شما در این دنیا در عرصه آزمایش قرار گرفته و برای غیر این دنیا آفریده شده اید. قطعی است که وقتی انسان از این دنیا رفت، مردم می گویند: (چه مالی از خود برجای گذاشت؟) و فرشتگان می گویند: (چه عملی را برای آخرت اندوخت و پیش انداخت؟) خدا را، درباره سرنوشت پدرانتان بیندیشید! مقداری برای آینده بیندوزید، تا به سود شما ذخیره گردد و همه دارایی خود را در این دنیا نگذارید که به ضرر شما تمام شود.