حکمت : 200 - از سقوط دیگران شادمان مباشید
ترجمه : علامه جعفری
وَ قَالَ ( علیه السلام ) : وَ أُتِیَ بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ :لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کُلِّ سَوْأَةٍ .
موقعی که جنایتکاری را می آورند و اجامر و اوباش دور او جمع بودند، فرمود: خوش مباد صورت هایی که در هیچ جا جز در بدی ها دیده نمی شوند .