نهج البلاغه - حکمت : 260 - فریب مخورید

و فرمود: بسا کسی که به وسیله احسان بر او، به حال خود رها شده و گرفتار گردیده است و بسا کسی که به جهت پوشش گناهانش فریب خورده و بسا شخصی که به جهت سخنان نیکو که به گوشش می رسد، فریفته و شیفته خویشتن گردد و به اضطراب افتد و خداوند هیچ کس را مانند کسی که با امتیازات و خواستنی های دنیا اشباع شود، مبتلا نکرده است.