نهج البلاغه - نامه : 47 - وصیت به حسن و حسین علیهما السلام

وصیتی است از آن حضرت (علیه السلام):

 وصیتی است به حسن و حسین علیهم السلام پس از آن که (ابن ملجم) لعنه الله او را زد

شما را به تقوای الهی توصیه می کنم.
 و دنیا را مخواهید، اگر چه دنیا شما را طلب کند.
 و به هر آنچه از دست شما برود، تاسف مخورید.
 و سخن بر حق بگویید و عمل برای پاداش آخرت کنید و دشمن ظالم و یار و یاور مظلوم باشید.
 شما و همه فرزندان و دودمانم و هر کسی را که نامه من به او برسد توصیه می کنم به تقوای الهی و نظم امور خویش و اصلاح در میان مسلمانان، من از جد شما رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می گفت:
 (اصلاح میان مردم از عموم نماز و روزه برتر است.
) خدا را، خدا را در نظر بگیرید درباره یتیمان، از تغذیه و اطعام آنان نکاهید و در جمع شما ضایع نگردند.
 خدا را، خدا را در نظر بگیرید درباره همسایگانتان، زیرا همسایگان مورد سفارش پیامبر شما هستند.
 آن بزرگوار همواره در مورد آنان چنان سفارش می فرمود که گمان کردیم که همسایگان ما را از وارثان قرار خواهد داد.
 خدا را، خدا را در نظر بگیرید درباره قرآن، مبادا دیگران در عمل به آن بر شما سبقت گیرند.
 خدا را، خدا را در نظر بگیرید درباره نماز، زیرا ستون دین شماست.
 خدا را، خدا را در نظر بگیرید درباره خانه پروردگارتان و تا هستید آن را خالی مگذارید، زیرا اگر خانه خدا رها شود، برای نزول عذاب مهلت داده نخواهید شد.
 خدا را، خدا را در نظر بگیرید در جهاد با اموال و جان ها و زبان هایتان در راه خدا.
 و بر شما باد پیوستن به هم و بخشش و عطا به یکدیگر، و بپرهیزید از اندیشه به ضرر یکدیگر و گسیختن از هم.
 امر به معروف و نهی از منکر را ترک مکنید.
 اگر این دو تکلیف را انجام ندهید، اشرار شما بر شما مسلط می شوند، سپس هر چه دعا کنید برای شما مستجاب نخواهد گشت.

سپس گفت:
 ای فرزندان عبدالمطلب، هرگز شما را نبینم که در خون های مسلمانان فرو رفته اید با این دلیل که (امیرالمومنین کشته شده است).
 آگاه باشید! برای قصاص جز قاتل من کشته نشود.
 بنگرید، اگر من در نتیجه این ضربت او (ابن ملجم پلید) از دنیا رفتم، یک ضربه در برابر ضربه او وارد کنید و هرگز قاتل را مثله نکنید (اعضای مهم او مانند چشم و گوش و بینی او را نبرید) زیرا من از سول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم:
 (بپرهیزید از مثله کردن اگر چه سگ هار یا دیوانه باشد).