ستایش خداوندى را سزاست که از اسرار نهان ها آگاه است، و نشانه هاى آشکارى در سراسر هستى بر وجود او شهادت مى دهند، هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمى گردد. نه چشم کسى که او را ندیده مى تواند انکارش کند، و نه قلبى که او را شناخت مى تواند مشاهده اش نماید. در والایى و برترى از همه پیشى گرفته. پس، از او برتر چیزى نیست، و آنچنان به مخلوقات نزدیک است که از او نزدیک تر چیزى نمى تواند باشد. مرتبه بلند او را از پدیده هایش دور نساخته، و نزدیکى او با پدیده ها، او را مساوى چیزى قرار نداده است. عقل ها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته، امّا از معرفت و شناسایى خود باز نداشته است. پس اوست که همه نشانه هاى هستى بر وجود او گواهى مى دهند و دل هاى منکران را بر اقرار به وجودش وا داشته است، خدایى که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است.