نهج البلاغه - حکمت : 381 - زبانت را نگه دار

و فرمود: سخن در گرو (در بند) توست، مادامی که آن را نگفته باشی. وقتی که آن سخن را ابراز کردی، تو در گرو آن خواهی بود. پس زبانت را محفوظ دار همانگونه که طلا و نقره ات را، زیرا چه بسا سخنی که نعمتی را سلب کند و نقمتی را جلب نماید.