دعای شیبه هذلی
نهم كليني و ابن بابويه و ديگران به سندهاي معتبر از حضرت امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده اند كه شيبه هذلي به خدمت حضرت رسول صلي الله عليه و آله آمد و گفت يا رسول اللّه صلي الله عليه و آله من پير شده ام و قوّه ام وفا نمي كند به اعمالي كه قبل از اين خود را به آن عادت داده بودم از نماز و روزه و حجّ و جهاد پس تعليم كن مرا كلامي كه خدا مرا به آن نفع بخشد و بر من سبك و آسان باشد حضرت فرمود كه بار ديگر بگو او سه مرتبه اين سخن را اعاده كرد پس حضرت فرمود كه نماند بر دُوْرِ تو درختي و كلوخي مگر اينكه گريست بر تو براي ترحّم بر تو هرگاه از نماز صبح فارغ شوي ده مرتبه بگو:
سُبْحانَ اللَّهِ الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ
تا خدا تو را عافيت دهد به بركت اين دعا از كوري و ديوانگي و خوره و پيسي و پريشاني و خَرِفْ شدن شيبه گفت : يا رسول اللّه صلي الله عليه و آله اين براي دنياي من است براي آخرت من چيزي بفرما فرمود كه مي گوئي بعد از هر نماز:
اَللّهُمَّ اهْدِني مِنْ عِنْدِكَ وَاَفِضْ عَلَيَّ مِنْ
فَضْلِكَ وَانْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَاَنْزِلْ عَلَيَّ مِنْ بَرَكاتِكَ
پس حضرت فرمود كه اگر بر اين مواظبت نمايد و عمداً ترك نكند تا وقت مردن چون به صحراي محشر درآيد هشت دَرِ بهشت براي او گشوده گردد كه از هر دَرْ كه خواهد داخل شود و دعاي آخر به اسانيد معتبره ديگر وارد شده .